Fatih Paşa Mahlesi anıları 5

SOKAKLARDA

 

Diyarbakır’dayız. Süleyman Nazif’ten mezun olduktan sonraki ilk yaz. Sıcak mı sıcak, insanların beyinleri sulanıyor nerdeyse. Evin duvarları taştan ve kalınlık altmış santim var, içerisi harika, annem bizleri pek sokağa salmıyor. O günlerde evde hapis kaldık, sadece kitap okuyorum ya da kardeşlerimle uğraşıyorum. Babam dedemi görmek için İstanbul’a gitmişti o günlerde.

 Yavrutürk[1] Ansiklopedisi‘nin ilk cildini ısmarladım babama. 2 ciltlik bir kitap, ama  o sırada henüz 2. Cilt çıkmamıştı galiba. Ya da ben öyle biliyordum. O zamanlar memleketin doğusuyla batısı resmen saat farklarıyla değil gün farkıyla yaşardı, şöyle ki gazetelerin bütün gayretlerine rağmen, İstanbul’da çıkan o günün gazetesi ancak 24 saat sonra ulaşırdı Diyarbakır’a. Çok gayret ederlerse bazen on sekiz saatte gelebilirdi. O gün akşam gece yarısı çıkan gazete ertesi gün öğleden sonra ulaşırsa taze haber sayılırdı.  Diğer il ve ilçeler içinse bu bir hayaldi.

Devamı için