Mektup

BİR MEKTUP

Genç adam elinde titreyen çizgili defter sayfasına içi titreyerek bakıyordu. Biraz önce eski bir defterin ortasından çekip çıkardığı kağıt parçasıydı bu. O beyazlığa dalınca gözleri, O küçükcük defter sayfası büyüdükçe, büyüdü, görüşünü kapattı  bir an sonra başka bir şey göremez oldu. O kadar zaman okula da gitmişti ama hiç bir zaman,  değil bir kağıt karşısında bir deftere bile yenik  düşmemişti. Şimdi o sayfacığın bir dağ olup üstüne, üstüne yürüdüğünü, kement olup boğazına sarıldığını, yavaş yavaş gırtlağını sıkmaya başladığını görüyordu. Karnında başlayan sancıları giderek  sıkıntıyla gelen kasılmaları gerçekten hissediyordu genç adam. Gözlerini zorlukla elindeki sayfadan ayırıp, bu sanrıdan kendini çekip çıkardı. Endişeyle çevresine bakındı. Gayet iyi tanıdığı tek göz gecekondunun birkaç ay önce  boyadığı kireç badanalı duvarları ona yabancılaşmışlar endişeyle bakıyorlardı. Kendini başka bir yerde sandı bir an için. Bitkindi.

Devamı için...