Okan Hocamdan Necati şiiri

    NECATİYİM,   NECATİSİN, NECATİ

1 11 12  Datça 

benim güzelliğim de kendime be necati

  kapaksız çöp kutularının içindekiler derbeder saçlarımdır
canlı canlıdırlar renk renk ortaya saçtığımda

yağlı yağlı, öfff kokulu, salkım saçak, çöpçüler gelip toplamadan, her sabah  

 ah! ah!  

turuncu, mavi, sarı, yeşildir buklelerim, zülüflerim de yer yer al
yağmursuz gökkuşağıdırlar canına yandığım, kaldır yerden  göğe sal

yollara atılmış pet şişelerim güneşte pırıl pırıl yanmalıdır yanmalı

savrulmuş boş çerez paketlerim bindallıdır,  yaldız yaldız, sırmalı

rüzgarla uçup çitlere takılan  plastik torbalarımsa kımıl kımıl burmalı

afacan kuşlar gibi ama kanatsız

köpeklerin oraya buraya yaptıkları ve yağmurun getirip kenara bıraktıkları

birer heykeldir sanki ama sanatsız

gel be necati gel, bi kez gel

bak ne güzel bu bakımsız ağacım,  şu kesilmiş dal

ne güzel o önündeki delik deşik yol

benim gönlüm zengin be necati, benim gönlüm zengin, bol

senin olsun bütün bunlar lan necati, al

gel bi bak necati, gel bi bak

vereyim sana güzelliklerimin hepsini

ister götür süsle bunlarla bahçeni

ıstersen bir kibrit çak,  tutuştur, yak...