Bir Yavru İnsan

BİR YAVRU İNSAN, RENGİ MOR

Seçimin ertesi günü taksimiz  kırmızı ışıkta durmuş, bekliyoruz içinde. Mendilci çocuklardan biri şoförün yan camında beliriverdi. Nereden çıktı nasıl yanımıza geldi farkında değilim. Son derece şirin, esmer yuvarlak bir yüz, bir elinde iki paket mendil ama satmak için uzatmıyor bile. Sadece içeri bakıyor. Ama keyif ve istekle. Ama dünya tatlısı bir kirli surat, zeytin tanesi gibi gözler, sümüklü bir burun epeydir yıkanmamış bir yüz ve dalgalı saçlar. Şoför sinirli bir şekilde elini salladı:

“Git lan buradan,  roh, roh! Anan baban getirip salıyor sizleri başımıza! Bela resmen bela.. S... lan bacaksız!” bu sefer daha yüksek perdeden bağırıp elini salladı: “Roh, rohh.”

Devamı için