Bu bizim Okan Hocanın bir öyküsü
Kaz dağlarının ve yurdun diğer bazı yörelerindeki zenginliklerimizin manşet olduğu şu günlere cuk oturan hararetle şayan-ı tavsiye bir anlatı. Iskalayamazdım, bu sabah okudum, sizlerle paylaşıyorum...
"KÖYÜN GAZI KALDI AZI
İzninizle gendimi tanıteem. Adım Gazanfer. Bu da oğlum Ilgaz, elleenizden öpee. Ilgaz bu sene liseyi başleecek hayırlısınlan.
Şu sıralaa bizim kööde kimsenin ağzını bıçak açmeyyo. Merak etçeeseniz nedenini annadırım. Daha doğrusu merak etmeseniz de ben annatcem. Çünkülüm deyyom ki accık içimi dökem de ferahlayyem yoğusam patleecem, valla billa patleecem.
Efendim, şincik olay şööle.
Bizim buuda fasuuleden başka bişeyciklee yetişmez. Yıllaadır da böyleymiş. Dedemgil büyükleeden dinlemişlee, annadırlaadı. Her bişeyi denemişlee. Dutmamış. Garpuz yumurta gadan kalmış. Domatlaa kurtlanmış. Bezelyeyi bit basmış. Darıyı gargalaa yemiş, patatesi de kör göstübek. "
diye bu anlatı devam eder gider. Merak ettiyseniz, Denemeler ve Öyküler'de
OKAN HOCAMIN YAZILARI'na gidiniz ve okuyunuz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder