AYAKLARINI SÜRÜYE SÜRÜYE YÜRÜYEN ADAM 

için  ÜÇ FARKLI  SON

Blog okurlarına açıklama:

Blogun yazarlarından üçü, aralarında anlaştılar.  Birinin yazdığı öyküye diğerleri farklı "son"lar önerdiler. 

Söz konusu öykü  Ayaklarını Sürüye Sürüye Yürüyen Adam. Okan Üstünkök tarafından yazıldı.

 

Öykümüz özgün haliyle şöyle biter:

Sürücünün sigaradan kartlaşmış sesi duyuldu. "Feneeer. İnecek var mıydı?"   "Var!"

Ayaklarını sürüye sürüye kapıya  geldi, indi. Otobüs, arkasında pis kokulu bir duman bırakarak gitti. Hava kararmıştı. Ortalıkta kimseler yoktu. Fenerin ışığı çakıyordu. Ayaklarını sürüye sürüye uçurumun kıyısına kadar geldi. 

Tertemiz  Karadeniz havasını içine çekti, rahatladı.  "Ohhh" dedi,  "nihayet..."

                

Ertesi sabah  Fener altındaki kayalıklardan olta sallayanlar kıyıda bir erkek cesedi buldular. Buranın yabancısı olmalıydı. Geceleyin karanlıkta Fener önünde  ne işi vardıysa  uçurumun kıyısına geldiğini herhalde  fark etmemiş, yardan aşağı düşmüştü. Kazaydı,  besbelli. 

***

Öykünün tamamını ve diğer değişik sonları okumak için...   tıklayınız